ΤΑ ΠΡΙΓΚΗΠΟΝΗΣΑ
Τα Πριγκιποννήσια (Κόκκινα νησιά) βρίσκονται στη θάλασσα του Μαρμαρά, προς τα ασιατικά παράλια και έχουν εξελιχθεί πολύ από τότε που χρησιμοποιούνταν ως τόπος εξορίας και φυλάκισης. Το 19ο αιώνα, «ανακαλύφτηκαν» ως πλέον ο κατάλληλος τόπος για πολυτελείς διακοπές της ελίτ των μη μουσουλμάνων κατοίκων της Κωνσταντινούπολης. Σήμερα, είναι ένα από τα τελευταία μέρη που προσφέρουν μια φευγαλέα ματιά στο παλιό, πολυπολιτισμικό εθνικό μείγμα της Πόλης: Έλληνες, Αρμένιοι και Εβραίοι συναντιούνται ακόμη με Τούρκους στις τοπικές πλατείες, κάτι που δεν συμβαίνει πλέον στην Πόλη, ενώ οι εκκλησίες είναι περισσότερες από τα τζαμιά.
Σχεδόν όλα τα σπίτια είναι φτιαγμένα από ξύλο, φθαρμένο πια, με δαντελωτά κτερίσματα που στολίζουν φανταστικές επαύλεις με τους περιποιημένους κήπους. Στους δρόμους δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα και το μόνο που ακούγεται είναι ο ήχος από τα πέταλα των αλόγων που σέρνουν τις άμαξες. Μια επίσκεψη στα Πριγκηπονήσσια θυμίζει ταξίδι στο χρόνο, και συγκεκριμένα τον 19ο αιώνα – αίσθηση που γίνεται πιο έντονη το χειμώνα, όταν εξαφανίζονται οι ορδές των εκδρομέων του καλοκαιριού.
Υπάρχουν συνολικά 9 νησιά, από τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε τα τέσσερα. Πιο μακριά από την ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη (20χλμ) βρίσκεται η Πρίγκηπος το οποίο είναι το μεγαλύτερο και πιο δημοφιλές. Παραδοσιακά κατοικούταν από έναν μεγάλο εβραϊκό πληθυσμό. Το Kinaliada (Πρώτη) είναι κυρίως αρμένικο, η Αντιγόνη ελληνικό, και η Χάλκη κυρίως τούρκικο.
Τακτικά φέρι για τα νησιά ξεκινούν από το Adalar Iskele, που είναι το πλησιέστερο λιμάνι στο σιδηροδρομικό σταθμό Sirkesi. Σταματούν σε κάθε νησί, και κάνουν μιάμιση ώρα μέχρι την Πρίγκηπο, 50 λεπτά μέχρι την Πρώτη. Το εισιτήριο κοστίζει YTL2. Οι ώρες αναχώρησης από το λιμάνι αλλάζουν ανάλογα την εποχή, αλλά το καλοκαίρι υπάρχουν τουλάχιστον 12 αναχωρήσεις τη μέρα από τις 9.20 πμ και μετά. Για τα δρομολόγια των φέρι καλέστε 0212 444 4436 ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.ido.com.tr
Πρώτη (Kinaliada)
Είναι το μικρότερο από τα τέσσερα νησιά, το πιο κοντινό στην Κωνσταντινούπολη και το λιγότερο πράσινο από τα υπόλοιπα. Το όνομα του (kinali σημαίνει βαμμένο με χένα) προέρχεται από την κοκκινωπή απόχρωση των βράχων της ακτής, αν και η απουσία πράσινου σήμερα οφείλεται στο γεγονός ότι το νησί σχεδόν έχει καταστραφεί από τα μοντέρνα κτίρια που υψώθηκαν. Ιστορικά, ήταν ο τόπος εξορίας του βυζαντινού αυτοκράτορα Ρωμανού Δ’, ο οποίος νικήθηκε από τους Σελτζούκους στη μάχη του Μάτζικερτ το 1071.
Το νησί ζωντανεύει τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς η αρμένικη κοινότητα της πόλης το επισκέπτεται μαζικά. Είναι επίσης το αγαπημένο νησί των Αρμενίων της διασποράς. Στο νησί δεν υπάρχουν αμαξάκια με άλογα, αλλά το νησί είναι αρκετά μικρό και μπορεί να το διασχίσει κανείς με τα πόδια. Υπάρχει επίσης ένα καραβάκι που πηγαίνει από το λιμάνι στη παραλία Ayazma στην άλλη πλευρά του νησιού. Η τιμή είναι διαπραγματεύσιμη, αλλά δεν πρέπει να υπερβαίνει τα YTL12.
Αν δε σας προβληματίζει η ανάβαση στον λόφο, μπορείτε να περπατήσετε μέχρι το πίσω μέρος του νησιού, περνώντας το χερσότοπο όπου βρίσκεται το Μοναστήρι του Χριστού, και να καταλήξετε στην παραλία Ayasma. Στα αξιοθέατα της πόλης περιλαμβάνεται ένα έξοχο μοντέρνο τζαμί το Kinaliada Camii που ανεγέρθηκε το 1964, και μια αρμένικη εκκλησία η Surp Krikor Lusavoria δέκα λεπτά με τα πόδια από την προβλήτα του νησιού.
Υπάρχει μια ελληνική ταβέρνα, η Cinaralti Plaka( Cinaralti Kosk Sokak, 0216 381 5407) στο Cinaralti Meydani, που λειτουργεί εδώ και 125 χρόνια, σε ένα παλιό αστυνομικό τμήμα, αριστερά από την προβλήτα. Το καλοκαίρι παίζει και ζωντανή μουσική, ελληνική και αρμένικη. Ένας κλασσικός μεζές και ένα κυρίως πιάτο με ψάρι, κοστίζει περίπου YTL30 το άτομο μαζί με ποτά.
Αντιγόνη(Burgazada)
Η Αντιγόνη είναι περισσότερο γνωστό για τη σχέση του με μία από τις πιο φημισμένες λογοτεχνικές προσωπικότητες της Τουρκίας, το διηγηματογράφο Sait Faik(1906-54), ο οποίος έζησε στο νησί από το 1939 μέχρι το θάνατο του. Θεωρείται κορυφαίος στην περιγραφή της καθημερινότητας στην εποχή του. Όντας ομοφυλόφιλος ή τουλάχιστον bisexual, ο Faik πιθανόν απολάμβανε την ελευθερία που του πρόσφερε η ζωή στο νησί, σε αντίθεση με εκείνη της συντηρητικής πόλης. Το πρώην σπίτι του είναι τώρα το Μουσείο Sait Faik, το οποίο φιλοξενεί μια συλλογή των έργων του, μεταφρασμένη σε δώδεκα γλώσσες και τη νεκρική μάσκα του συγγραφέα. Αν το μουσείο είναι κλειστό, χτυπήστε στη καλύβα μέσα στον κήπο, όπου ζει ο επιστάτης με την οικογένεια του.
Το άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Αντιγόνης είναι ο έντονα ελληνικός χαρακτήρας του. Το κυρίαρχο τοπικό ορόσμημο είναι η ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή. Ο νεωκόρος ζει στον περίβολο και θα ανοίξει την εκκλησία για όποιον δείξει ενδιαφέρον.
Χάλκη (Heybeliada)
Το όνομα σημαίνει «νησί που μοιάζει με θήκη σέλας», μια καλή περιγραφή του πως φαίνεται η Χάλκη από μακριά: μια κοιλάδα ανάμεσα σε δύο δίδυμες κορυφές. Ένα από τα αγαπημένα μέρη για πίκνικ το καλοκαίρι, είναι επίσης πηγή διεθνούς έντασης από τότε που οι τούρκικες αρχές έκλεισαν την Ελληνική Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, τη δεκαετία του 1970, στερώντας από την ελληνική κοινότητα το κέντρο εκπαίδευσης κληρικών. Η δικαιολογία; κάθε θρησκευτική κατήχηση, χριστιανική, ισλαμική, εβραϊκή, « πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο», αλλά τέτοιες τακτικές εμποδίζουν την Τουρκία για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού είναι υπό στρατιωτική κατοχή: η τούρκικη ναυτική ακαδημία είναι εδώ, αριστερά του λιμανιού. Εδώ βρίσκεται και ο τάφος του Sir Edward Barton, πρεσβευτή της βασίλισσας Ελισάβετ Ι στην οθωμανική αυλή, αλλά το κοινό δεν μπορεί να τον επισκεφτεί παρά μόνο έπειτα από ειδική άδεια.
Ο καλύτερος τρόπος για να γυρίσετε το νησί είναι με μια άμαξα με άλογα, που μπορείτε να πάρετε από την πρώτη παράλληλη της παραλιακής. Ο γύρος του νησιού διαρκεί 45 λεπτά περίπου και κοστίζει YTL15, ενώ η βόλτα μέχρι το μοναστήρι YTL15.
Πρίγκηπος (Buyukada)
Το μεγαλύτερο από τα Πριγκιποννήσια έχει ένα όνομα που του ταιριάζει απόλυτα: buyuk σημαίνει «μεγάλος» ενώ ada σημαίνει «νησί». Το ελληνικό του όνομα, Πρίγκηπος, ίσως να προήλθε από μεγάλο αριθμό αριστοκρατών που κατέληξαν εδώ εξόριστοι ή φυλακισμένοι. Στην περίοδο του Βυζαντίου το νησί διέθετε φυλακές, όσες και εκκλησίες.
Ο Τρότσκι έζησε εξόριστος εδώ στο νησί από το 1929 μέχρι το 1933 και έγραψε την Ιστορία της Ρώσικης Επανάστασης. Έμεινε στο Izzet Pasa Kosku, μία πρόσφατα ανακαινισμένη έπαυλη από ξύλο, στο No 55 της Cankaya Caddesi. Το νησί ήταν πιθανότατα η ασφαλέστερη επιλογή, αφού εκείνη την εποχή στην Κωνσταντινούπολη υπήρχαν 34.000 εξόριστοι Λευκορώσοι, έπειτα από τη συντριπτική νίκη του Κόκκινου Στρατού.
Το νησί είναι τώρα ένα εξαιρετικά δημοφιλές αριστοκρατικό θέρετρο κάτι σαν το Hampton για τους κατοίκους της Νέας Υόρκης. Για τον απλό επισκέπτη είναι το ιδανικό σκηνικό για ένα μακρινό περίπατο στα καταπράσινα δρομάκια με το έντονο άρωμα των λουλουδιών. Οι κατοικίες και το λιμανάκι βρίσκονται στο βόρειο άκρο του νησιού. Λίγα βήματα νότια της προκυμαίας είναι το κέντρο της πόλης, μια ανοιχτή πλατεία με ένα κωνικό ρολόι. Ανατολικά είναι οι άμαξες με τα άλογα. Οι αμαξάδες προσφέρουν μεγάλες( YTL40) ή μικρές (YTL35) περιηγήσεις του νησιού, οι οποίες καταλήγουν στους πρόποδες του λόφου από όπου μπορείτε να ανεβείτε ένα λιθόστρωτο μονοπάτι ως το Μοναστήρι του Αγ. Γεωργίο, ή να ναυλώσετε ένα γαιδουράκι προς YTL4. Για να περπατήσετε ως το μοναστήρι, κατευθυνθείτε δυτικά της πλατειας του κέντρου, προσπεράστε το κτίριο της αστυνομίας και συνεχίστε στον κεντρικό δρόμο για 30-40 λεπτά.
Καθώς ανεβαίνετε την απότομη πλαγιά για το μοναστήρι, προσέξτε τα εκατοντάδες κομμάτια υφάσματος που είναι δεμένα στα κλαδιά των δέντρων. Το καθένα αντιπροσωπεύει μια προσευχή, δεμένο από πιστούς κάθε θρησκείας, κυρίως γυναίκες απελπισμένες για ένα παιδί. Πολλές στείρες γυναίκες εξακολουθούν να ανεβαίνουν στο μοναστήρι ξυπόλυτες.
Στη κορυφή θα απολαύσετε την υπέροχη θέα και το εξαιρετικό εστιατόριο που υπάρχει εκεί. Η εκκλησία του μοναστηριού είναι συνήθως ανοιχτή στους επισκέπτες, και θα δείτε εικόνες του αγίου να διαπερνάει με το ξίφος του το δράκο, καθώς και διάφορα ιερά κειμήλια.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο Έβρος power