ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΕΘΙΜΑ
Κυριακή των Βαΐων:Το πρωί πήγαιναν όλοι στην εκκλησία για να πάρουν βάγια, τα οποία είχαν πάει στην εκκλησία οι νιόπαντροι. Οι νοικοκυρές όταν επέστρεφαν στο σπίτι γύριζαν στα δωμάτια του σπιτιού, κουνώντας τις βάγιες και λέγοντας «μέσα βάγιες και χαρές». Μετά έκαναν ένα στεφάνι από βάγια, το ‘βαζαν στο εικονοστάσι και το είχαν όλο το χρόνο για το ξεμάτιασμα.
Μεγάλη Εβδομάδα: Τα κορίτσια νηστεύουν τις τρεις πρώτες μέρες. Κλέβουν από τρία σπίτια αλεύρι, αλάτι και νερό χωρίς να μιλάνε. Το βράδυ βάζουν τη μισή αλμυροκουλούρα στο μαξιλάρι τους και τη μισή την τρώνε. Όποιον έβλεπαν στον ύπνο τους να τους φέρνει νερό να πιουν, πίστευαν πως θα τον παντρευτούνε.
Σάββατο του Λαζάρου: Σκεπάζουν ένα αγόρι με λάπατα και μαζί με άλλα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν:
Ήρτ’ ο Λάζαρης, ήρταν τα βάγια
Ήρτ’ η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.
Οι κοτίτσες μας αυγά γεννούνε
Κι οι φωλίτσες μας δεν τα χωρούνε.
Δώσ’ και μας να τα χαρούμε …
Του Λαζάρου στο Φυλακτό τα μικρά κορίτσια μάζευαν λουλούδια απ’ τους αγρούς, στόλιζαν μ’ αυτά τα καλαθάκια τους και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας διάφορα τραγούδια ανάλογα με την οικογένεια. Αν είχε μωράκι έλεγαν το τραγούδι: Ένα μικρό μικρούτσικο, Σαββάτο γεννημένο. Την Κυριακή το ταχύ θα παν να το βαφτίσουν.
Αν η οικογένεια είχε μεγάλο παλικάρι τραγουδούσαν: Ένας ψηλός ψηλός παλίκαρος, όμορφο παλικάρι κ.τ.λ. Αν είχε κοπέλα τραγουδούσαν: Μάνα μου τη χρυσή, μάνα την αργυρή, μάνα την κανακάρα κ.τ.λ.
Το κάψιμο του Ιούδα: Ένα έθιμο του χωριού Αμφιτρίτη και Χιλη είναι «το κάψιμο του Ιούδα».Αυτό το έθιμο ήρθε στον Έβρο μαζί με τους πρόσφυγες από τη Μ. Ασία και είναι ζωντανό μέχρι σήμερα. Γίνεται τη Μεγάλη Παρασκευή όπου κατά την περιφορά του επιταφίου, σε ένα προκαθορισμένο σημείο, στο οποίο έχει συγκεντρωθεί σωρός από τσαλιά και στην κορυφή έχει τοποθετηθεί ένας κούκλος πάνινος, ο οποίος παριστάνει τον προδότη του Χριστού, τον Ιούδα.Η φωτιιά καίει την πάνινη κούκλα του Ιούδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου