Πως αισθάνεσαι Θανάση;
Είμαι περήφανος για την δουλειά αυτή! Υπάρχει ένας ενθουσιασμός από την μπάντα που με συνοδεύει, αλλά και από τον κόσμο και αυτό βγαίνει στην ηχογράφηση αυτή. Από ένα live που θα ακούσει κάποιος μπορεί να καταλάβει εύκολα το δέσιμο μεταξύ των μουσικών που παίζουν. Tα παιδιά αυτά έχουν μια αφοσίωση σε αυτό που κάνουν. Λειτουργήσαμε σαν μια ομάδα, η οποία μπορεί να μεταφέρει τον ενθουσιασμό της και στο κοινό. Είναι απίστευτο αυτό, θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που συνάντησα αυτά τα παιδιά, είναι πάρα πολύ καλοί μουσικοί όλοι, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό… Λειτουργήσαμε ξαφνικά σαν ομάδα που ήταν έτοιμοι από καιρό!
Πόσες πρόβες έγιναν πριν την πρώτη εμφάνιση (2/11/09);
Κάναμε κάτω από δύσκολες συνθήκες 1-2 πρόβες μόνο, αφού ήρθα στην Αθήνα μια μέρα πριν την πρεμιέρα στο Κύτταρο!
Κατέβηκες για να κάνεις πέντε εμφανίσεις και ετοίμασες ένα εξαιρετικό πρόγραμμα με ωραία δομή, με μικρές ιστορίες πριν από κάθε τραγούδι. Δεν γνώριζες όμως ότι θα ηχογραφηθεί και θα κυκλοφορήσει…
Ναι, βέβαια. Κατέβηκα για να κάνουμε πέντε εμφανίσεις τις Δευτέρες του Νοεμβρίου του 2009 και έμεινα όλο το μήνα στην Αθήνα. Νωρίτερα είχα στείλει τα τραγούδια στα παιδιά για να τα δουλέψουν. Τη μουσική επιμέλεια είχε η ψυχή της ομάδας, η Άλκηστις Ραυτοπούλου, η οποία έκανε εξαιρετική δουλειά. Τα είχαν μελετήσει και οι υπόλοιποι (Γιάννης Ζερβός, Σωκράτης Γανιάρης, Φώτης Μυλωνάς) με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και φροντίδα. Και μετά πήγα εγώ και κάναμε το πρώτο μας live. Την πρώτη Δευτέρα λοιπόν ήρθαν άνθρωποι της Λύρας, άκουσαν το πρόγραμμα και μου έκαναν την πρόταση να το ηχογραφήσουν και να το κυκλοφορήσουν. Ήταν ιδέα του Άγγελου Κουτσούκη. Και φυσικά δέχτηκα με μεγάλη χαρά! Και την επόμενη Δευτέρα(9/11/09) ήρθαν για να γράψουν…έγινε και μια συμπληρωματική ηχογράφηση την τελευταία Δευτέρα (30/11/09) και οι καλύτερες στιγμές θα κυκλοφορήσουν σε ένα διπλό album!
φωτογραφία: Αλέξανδρος Παρωτίδης Είσαι ευχαριστημένος από την μέχρι τώρα διαδικασία και το αποτέλεσμα;
Πάρα πολύ! Και από το αισθητικό αποτέλεσμα της δουλειάς, αλλά κυρίως από την επικαιρότητα που έχουν αυτή τη στιγμή τα τραγούδια, τραγούδια που ερμηνεύω μια ζωή! Κι όμως, έφτασε ο καιρός όπου πιο επίκαιρα δεν γίνονται! Ίσως κάποια από αυτά τα τραγούδια, παλαιότερα, να ήταν άκυρα, γιατί αφορούσαν το μέλλον και όχι το παρόν.
Ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να βλέπει αυτό που θα έρθει τελικά;
Ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να κοιτάζει μπροστά και να οραματίζεται το μέλλον, να ανιχνεύει γεγονότα που θα συμβούν μέσα από καταστάσεις. Όπως για παράδειγμα, ένας οικονομικός αναλυτής κάνει μια οικονομική μελέτη, ένας κοινωνιολόγος μια κοινωνιολογική μελέτη, κάπως έτσι είναι και ένας καλλιτέχνης. Γράφει για πράγματα που θα συμβούν. Και σήμερα αυτά τα τραγούδια είναι άκρως επίκαιρα. Το τονίζω αυτό! Και απευθύνονται κυρίως στους νέους, γιατί ας μη γελιόμαστε, οι νέοι που ήδη έχουν αποκτήσει συνείδηση είναι και τα μεγαλύτερα θύματα και το νιώθουν αυτό και οργίζονται και σίγουρα αυτή η οργή τους θα βρει τρόπο να εκτονωθεί μέσα από διαμαρτυρίες, μέσα από απεργίες και καταλήψεις, μέσα από αγώνες. Όλα τα κεκτημένα που μας πήρανε εν μία νυκτί, πρέπει να αρχίσουμε να τα παίρνουμε πίσω!
Όλα αυτά που κατακτήθηκαν από τις προηγούμενες γενιές (εργασιακά δικαιώματα κτλ.) αρχίζουν να χάνονται σιγά σιγά…τι φταίει;
Οι προηγούμενες γενιές δεν στάθηκαν στο ύψος τους για να τα διατηρήσουν…κυρίως η δική μου γενιά είναι αυτή που κατασπατάλησε όλους τους αγώνες που έκαναν οι πατεράδες και οι παππούδες μας. Λοιπόν, οι νέοι τώρα, θα πρέπει να κοιτάξουν λίγο πίσω για να δούνε τα λάθη των παλαιότερων, να διαβάσουν καλά την ιστορία και να γράψουν πραγματικά καινούργια κεφάλαια, καινούργιες σελίδες…γιατί το βιβλίο έχει πια μόνο λευκές σελίδες. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου