Αντώνιος Λεονταρίδης

Ο Αντώνιος Λεονταρίδης, οι περισσότεροι απόγονοι του οποίου διαμένουν σήμερον εν Αλεξανδρουπόλει, εγεννήθη το 1865 εις Μαρώνειαν της Δυτικής Θράκης. Κατά τα νεανικά έτη της ηλικίας του απεδήμησεν εις την Οδησσόν της Ρωσίας, ένθα επιδοθείς εις το εμπόριον εδημιούργησεν μεγάλην περιουσίαν. Ακολούθως επανήλθεν εις την γενέτειράν του και εγκατασταθείς εις την Αλεξανδρούπολιν (ονομαζομένην τότε Δεδέαγατς) συνέχισεν ενταύθα την εμπορίαν.

Ο Αντώνιος Λεονταρίδης γαλουχημένος με τα νάματα της Ορθοδόξου Χριστιανικής θρησκείας μας, τας εθνικάς μας παραδόσεις και την Μεγάλην Ιδέαν του Έθνους και επιθυμών να παράσχη την συνδρομήν του δια την ταχυτέραν πραγματοποίησιν των ονείρων του Γένους διέθεσεν, παραλλήλως προς την αποκατάστασιν των τέκνων του, μέγα μέρος της περιουσίας του δια την αποπεράτωσιν του ανεγειρομένου τότε εν Αλεξανδρουπόλει μεγαλοπρεπούς Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου, ανήγειρεν δε το 1907 καθ' ολοκληρίαν ιδίαις δαπάναις την «Λεονταρίδειον Ελληνικήν Αστικήν Σχολήν Αρρένων» Αλεξανδρουπόλεως δια την μόρφωσιν και εν γένει πνευματικήν καλλιέργειαν των Ελληνοπαίδων της υποδούλου τότε Αλεξανδρουπόλεως και της περιφερείας της.

Ο Αντώνιος Λεονταρίδης, ου μόνον ανήγειρεν ιδίαις δαπάναις την αποτελουμένην εκ συγκροτήματος τριών κτιρίων, χρησιμοποιηθέντων μέχρι σήμερον ως διδακτηρίων αρχικώς μεν της Σχολής Αρρένων εν συνεχεία του μικτού Γυμνασίου, νυν δε του Γυμνασίου Θηλέων και του Γ' Δημοτικού Σχολείου, «Λεονταρίδειον Ελληνικήν Αστικήν Σχολήν» Αλεξανδρουπόλεως, αλλά προς τούτοις κατέλιπεν δια διαθήκης του(⁶) δύο χιλιάδας Οθωμανικάς χρυσάς λίρας, δέκα εξ χρεώγραφα του Ελληνικού Δημοσίου κατατεθειμένα εις την Εθνικήν Τράπεζαν ως και τα έσοδα ενός καταστήματός του δια την εκ των προσόδων των συντήρησιν και λειτουργίαν της Σχολής.

(6) Το απόσπασμα της διαθήκης του Αντωνίου Λεονταρίδου, δια της οποίας καθιστά γενικούς κληρονόμους την «Λεονταρίδειον Ελληνικήν Αστικήν Σχολήν Αρρένων» και την σύζυγόν του έχει ως ακολούθως:

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Επί πάσης της λοιπής περιουσίας μου, την οποίαν κατά νόμον έχω τα δικαίωμα να διαθέσω ως βούλομαι, εγκαθιστώ και διορίζω γενικούς μου κληρονόμους την αγαπητήν μου σύζυγον Ευανθίαν το γένος Δελημιχάλη και την εν Δεδέαγατς Λεονταρίδειον Ελληνικήν Αστικήν Σχολήν Αρρένων.

Εις την ως άνω Λεονταρίδειον Σχολήν καταλίπω λίρας Οθωμανικάς δύο χιλιάδας (αριθμ. 2.000), αίτινες δέον να κατατεθώσιν επ’ ονόματι αυτής εις την Εθνικήν Τράπεζαν της Ελλάδος υπό τον όρον ίνα λαμβάνη τους τόκους αυτών η σύζυγός μου εφ' όσον ζή και μετά τον θάνατον αυτής λαμβάνη, τους τόκους η Εφορία των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Δεδέαγατς και δαπανά δια τας ανάγκας της Λεονταριδείου Σχολής, του κεφαλαίου μένοντος εις το διηνεκές αθίκτου.

Εις την αυτήν Λεονταρίδειον Σχολήν καταλείπω οκτώ (8) μετοχάς του Ελληνικού Εθνικού Δανείου του 1881 και ετέρας οκτώ (8) του Ελληνικού Εθνικού Δανείου του 1887, τας οποίας και κατέθεσα ήδη εις την Εθνικήν Τράπεζαν της Ελλάδος αναπαλλοτριώτους επ’ ονόματι των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων της πόλεως Δεδέαγατς, υπό τον όρον ίνα. εφ' όσον ζω λαμβάνω τα τοκομερίδια αυτών, μετά δε τον θάνατον μου λαμβάνει αυτά η Εφορία των Εκπαιδευτηρίων δια τας ανάγκας της Λεονταριδείου Σχολής.

Εις την αυτήν Λεονταρίδειον Σχολήν αφήνω τα εισοδήματα, του ιδιοκτήτου μου μαγαζιού επί γηπέδου της Εταιρείας των Ανατολικών Σιδηροδρόμων... Τα ως άνω ποσά αφήνω εις την Λεονταρίδειον Σχολήν, ην και ζών δια δαπάνης χιλίων οθωμανικών λιρών ωκοδόμησα εκ θεμελίων, προς υποστήριξιν της Παιδείας και προς αφορμήν μιμήσεως και εκ μέρους άλλων