Τριανταπέντε χρόνια διαφημίζουν τον Έβρο πουλώντας… σκόρδα στην Αθήνα. Η κυρία Κυριακή Τσιντουκίδου και ο σύζυγός της Γιώργος, από τη Νέα Βύσσα, έχουν από το 1975 ένα μικρό μαγαζάκι στην Αθήνα, στην περιοχή του Ψυρή, και ασχολούνται μόνο με τα σκόρδα που παράγει το ακριτικό χωριό τους. Κάθε μέρα τα καθαρίζουν, τα κάνουν πλεξούδες και τα πουλάνε σε πελάτες απ’ όλη την Ελλάδα.
«Ζούσαμε με τον άντρα μου στη Νέα Βύσσα. Ασχολιόμασταν με την κτηνοτροφία, είχαμε άλογα και αγελάδες. Η ζωή ήταν δύσκολη όμως, είχαμε και δυο παιδιά μικρά και αποφασίσαμε να έρθουμε στην Αθήνα για μια καλύτερη τύχη. Ήμουν τριάντα οκτώ χρονών τότε. Ήρθαμε στην Αθήνα το 1975 και από τότε διατηρούμε το μαγαζάκι, στο ίδιο πάντα μέρος, και πουλάμε μόνο σκόρδα θρακιώτικα, από το χωριό μας τη Νέα Βύσσα» μας λέει η Κυριακή Τσιντουκίδου πλέκοντας με δεξιοτεχνία μια πλεξούδα με σκόρδα.
«Ζούσαμε με τον άντρα μου στη Νέα Βύσσα. Ασχολιόμασταν με την κτηνοτροφία, είχαμε άλογα και αγελάδες. Η ζωή ήταν δύσκολη όμως, είχαμε και δυο παιδιά μικρά και αποφασίσαμε να έρθουμε στην Αθήνα για μια καλύτερη τύχη. Ήμουν τριάντα οκτώ χρονών τότε. Ήρθαμε στην Αθήνα το 1975 και από τότε διατηρούμε το μαγαζάκι, στο ίδιο πάντα μέρος, και πουλάμε μόνο σκόρδα θρακιώτικα, από το χωριό μας τη Νέα Βύσσα» μας λέει η Κυριακή Τσιντουκίδου πλέκοντας με δεξιοτεχνία μια πλεξούδα με σκόρδα.
- Πως πάει εδώ η δουλειά με το μαγαζάκι σας;
«Το ψευτοπαλεύουμε. Όσο για να ζήσουμε. Θα κερδίσουμε λεφτά τώρα;»
-Το μεροκάματο βγαίνει;
«Πότε βγαίνει, πότε όχι. Δόξα τω Θεώ».
-Τώρα με την κρίση πως είναι τα πράγματα. Αγοράζει ο κόσμος;
«Είναι χάλια. Όσο για την κρίση μην τα ρωτάς. Αφού την ζείτε και την ξέρετε.»
-Σε έπιασε δηλαδή και σένα η κρίση;
«Ποια είμαι εγώ που δεν θα με πιάσει;
-Πριν πόσες πλεξούδες πούλαγες;
«Α! Πολλά ρωτάς. Θα έρθουν να μας κάνουν έλεγχο. Τον μεγαλύτερο έλεγχο βλέπεις στους φτωχούς τον κάνουν. Όχι στους πλούσιους. Εκεί δεν βλέπουν. Βλέπουν μόνο τους φτωχούς. Από αυτά που πουλούσαμε πριν, δεν πουλάμε ούτε το ένα τέταρτο τώρα. Έχει πέσει πάρα πολύ η δουλειά.»
-Τα σκόρδα πως τα προμηθεύεσαι; Σου τα στέλνουν από τη Βύσσα;
«Ο άντρας μου τα φέρνει. Πάει στη Νέα Βύσσα με το φορτηγό. Εκεί είναι τώρα. Πήγε να μαζέψει τα σκόρδα, θα φορτώσει αύριο και θα τα φέρει.»
- Είναι δύσκολη δουλειά;
«Από το πρωί ως το βράδυ δουλεύω. Από τις έξι το πρωί μέχρι τις 6 το βράδυ. Παίρνω τα σκόρδα και τα κάνω πλεξούδες, μάτσα, απ’ όλα.»
-Πόσα σκόρδα βάζεις στην πλεξούδα;
«Εικοσιπέντε»
-Θέλει τέχνη για να τη φτιάξεις;
«Εσύ μπορείς να το κάνεις; Τέχνη είναι και αυτό. Από τότε που ζούσαμε στη Νέα Βύσσα έπλεκα τα σκόρδα.»
-Ποιοι έρχονται και αγοράζουν σκόρδα;
«Όσοι θέλουν να φάνε έρχονται να αγοράσουν. Και όσοι θέλουν να πουλήσουν πάλι έρχονται να αγοράσουν για να τα πουλήσουν στις λαϊκές αγορές. Πάμε και εμείς στην κεντρική λαχαναγορά»
- Πελάτες από που έχετε; Έρχονται και από άλλα μέρη και αγοράζουν;
«Από παντού. Εχτές με πήραν κάποιοι από την Τρίπολη να τους στείλω σκόρδα.»
- Εβρίτες που ζουν στην Αθήνα περνάνε από εδώ να αγοράσουν;
«Λίγοι. Σήμερα το πρωί ήρθε ένας από την Αλεξανδρούπολη και πήρε σκόρδα»
-Τι θεραπευτικές ιδιότητες έχει το σκόρδο;
«Πρώτα-πρώτα κάνει καλό στην καρδιά, χρησιμοποιείται κατά της αρτηριοσκλήρυνσης. Τότε με την γρίπη αγοράσανε πολύ σκόρδα. Μέχρι τον καρκίνο μπορεί να τον νικήσει. Αλλά να το τρως τακτικά. Μια δυο σκελίδες κάθε φορά που θα καθίσεις να φας.»
- Με την γρίπη όμως έγινε πολύ μεγάλη προβολή;
«Η μεγάλη προβολή έγινε όταν Ιάπωνες επιστήμονες έγραψαν τι κάνει το σκόρδο στον ανθρώπινο οργανισμό.Πριν πολλά χρόνια. Μην σου πω κοντεύουν και τριάντα χρόνια. Είχε πάρει ο γιος μου το δημοσίευμα της εφημερίδας, το βγάλαμε φωτοτυπίες και το δίναμε στον κόσμο. Είχαμε μεγάλη κατανάλωση τότε».
-Γιατί τα σκόρδα της Θράκης θεωρούνται ως τα καλύτερα;
«Είμαστε καλοί άνθρωποι στη Θράκη. Το σκόρδο το σηκώνει ο τόπος. Ύστερα η Θράκη δεν άλλαξε σπορά. Από τότε που γεννηθήκαμε έχουμε αυτά τα σκόρδα. Σε άλλες περιοχές, όπως στη Χαλκίδα σπέρνουν της Κίνας, της Ιαπωνίας, Αιγυπτιακά. Εμείς έχουμε μόνο τα δικά μας που είναι αυτού κατ’ αυτού Ελληνικά.»
-Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε;
«Τον Οκτώβριο το φυτεύουμε, τον Ιούνιο το βγάζουμε. Άμα μπει Φεβρουάριος, Μάρτιος, τελείωσε το σκόρδο. Τον Ιούνιο βγαίνει και το Μάρτιο πεθαίνει.»
-Πόσο ακόμη θα κρατήσετε το μαγαζάκι σας;
«Δεν ξέρω πότε θα το παρατήσουμε. Και τι να κάνουμε; Να πάμε τώρα στο χωριό να δουλέψουμε στο χωράφι; Δεν γίνεται»
- Τα παιδιά σου που βρίσκονται;
«Εδώ μαζί μας. Ο μεγάλος έχει καφετέρια και ο μικρός είναι διακοσμητής. Έρχονται βοηθούν εδώ στο φόρτωμα και το ξεφόρτωμα, πάνε στη λαχαναγορά.»
- Σου λείπει ο Έβρος;
«Μου λείπει πολύ. Την γενέτειρα πατρίδα σου γίνεται να μην τη νοσταλγείς, να μην τη σκέφτεσαι και να μην την αγαπάς;»
«Το ψευτοπαλεύουμε. Όσο για να ζήσουμε. Θα κερδίσουμε λεφτά τώρα;»
-Το μεροκάματο βγαίνει;
«Πότε βγαίνει, πότε όχι. Δόξα τω Θεώ».
-Τώρα με την κρίση πως είναι τα πράγματα. Αγοράζει ο κόσμος;
«Είναι χάλια. Όσο για την κρίση μην τα ρωτάς. Αφού την ζείτε και την ξέρετε.»
-Σε έπιασε δηλαδή και σένα η κρίση;
«Ποια είμαι εγώ που δεν θα με πιάσει;
-Πριν πόσες πλεξούδες πούλαγες;
«Α! Πολλά ρωτάς. Θα έρθουν να μας κάνουν έλεγχο. Τον μεγαλύτερο έλεγχο βλέπεις στους φτωχούς τον κάνουν. Όχι στους πλούσιους. Εκεί δεν βλέπουν. Βλέπουν μόνο τους φτωχούς. Από αυτά που πουλούσαμε πριν, δεν πουλάμε ούτε το ένα τέταρτο τώρα. Έχει πέσει πάρα πολύ η δουλειά.»
-Τα σκόρδα πως τα προμηθεύεσαι; Σου τα στέλνουν από τη Βύσσα;
«Ο άντρας μου τα φέρνει. Πάει στη Νέα Βύσσα με το φορτηγό. Εκεί είναι τώρα. Πήγε να μαζέψει τα σκόρδα, θα φορτώσει αύριο και θα τα φέρει.»
- Είναι δύσκολη δουλειά;
«Από το πρωί ως το βράδυ δουλεύω. Από τις έξι το πρωί μέχρι τις 6 το βράδυ. Παίρνω τα σκόρδα και τα κάνω πλεξούδες, μάτσα, απ’ όλα.»
-Πόσα σκόρδα βάζεις στην πλεξούδα;
«Εικοσιπέντε»
-Θέλει τέχνη για να τη φτιάξεις;
«Εσύ μπορείς να το κάνεις; Τέχνη είναι και αυτό. Από τότε που ζούσαμε στη Νέα Βύσσα έπλεκα τα σκόρδα.»
-Ποιοι έρχονται και αγοράζουν σκόρδα;
«Όσοι θέλουν να φάνε έρχονται να αγοράσουν. Και όσοι θέλουν να πουλήσουν πάλι έρχονται να αγοράσουν για να τα πουλήσουν στις λαϊκές αγορές. Πάμε και εμείς στην κεντρική λαχαναγορά»
- Πελάτες από που έχετε; Έρχονται και από άλλα μέρη και αγοράζουν;
«Από παντού. Εχτές με πήραν κάποιοι από την Τρίπολη να τους στείλω σκόρδα.»
- Εβρίτες που ζουν στην Αθήνα περνάνε από εδώ να αγοράσουν;
«Λίγοι. Σήμερα το πρωί ήρθε ένας από την Αλεξανδρούπολη και πήρε σκόρδα»
-Τι θεραπευτικές ιδιότητες έχει το σκόρδο;
«Πρώτα-πρώτα κάνει καλό στην καρδιά, χρησιμοποιείται κατά της αρτηριοσκλήρυνσης. Τότε με την γρίπη αγοράσανε πολύ σκόρδα. Μέχρι τον καρκίνο μπορεί να τον νικήσει. Αλλά να το τρως τακτικά. Μια δυο σκελίδες κάθε φορά που θα καθίσεις να φας.»
- Με την γρίπη όμως έγινε πολύ μεγάλη προβολή;
«Η μεγάλη προβολή έγινε όταν Ιάπωνες επιστήμονες έγραψαν τι κάνει το σκόρδο στον ανθρώπινο οργανισμό.Πριν πολλά χρόνια. Μην σου πω κοντεύουν και τριάντα χρόνια. Είχε πάρει ο γιος μου το δημοσίευμα της εφημερίδας, το βγάλαμε φωτοτυπίες και το δίναμε στον κόσμο. Είχαμε μεγάλη κατανάλωση τότε».
-Γιατί τα σκόρδα της Θράκης θεωρούνται ως τα καλύτερα;
«Είμαστε καλοί άνθρωποι στη Θράκη. Το σκόρδο το σηκώνει ο τόπος. Ύστερα η Θράκη δεν άλλαξε σπορά. Από τότε που γεννηθήκαμε έχουμε αυτά τα σκόρδα. Σε άλλες περιοχές, όπως στη Χαλκίδα σπέρνουν της Κίνας, της Ιαπωνίας, Αιγυπτιακά. Εμείς έχουμε μόνο τα δικά μας που είναι αυτού κατ’ αυτού Ελληνικά.»
-Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε;
«Τον Οκτώβριο το φυτεύουμε, τον Ιούνιο το βγάζουμε. Άμα μπει Φεβρουάριος, Μάρτιος, τελείωσε το σκόρδο. Τον Ιούνιο βγαίνει και το Μάρτιο πεθαίνει.»
-Πόσο ακόμη θα κρατήσετε το μαγαζάκι σας;
«Δεν ξέρω πότε θα το παρατήσουμε. Και τι να κάνουμε; Να πάμε τώρα στο χωριό να δουλέψουμε στο χωράφι; Δεν γίνεται»
- Τα παιδιά σου που βρίσκονται;
«Εδώ μαζί μας. Ο μεγάλος έχει καφετέρια και ο μικρός είναι διακοσμητής. Έρχονται βοηθούν εδώ στο φόρτωμα και το ξεφόρτωμα, πάνε στη λαχαναγορά.»
- Σου λείπει ο Έβρος;
«Μου λείπει πολύ. Την γενέτειρα πατρίδα σου γίνεται να μην τη νοσταλγείς, να μην τη σκέφτεσαι και να μην την αγαπάς;»
(Επίκουρου 12, Ψυρή. Πάροδος της οδού Ευριπίδου, κοντά στην πλατεία Κουμουνδούρου) 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου