ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΠΡΑΣΙΝΗ ΛΙΓΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

«Δεν χρειάζομαι ΔΕΗ και μανάβικο»

Μια βιοκλιματική κατοικία από το... μέλλον λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αλεξανδρούπολη 

 

 «Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα πριν από οκτώ χρόνια, δημιουργώντας τη δική μου τεχνική εταιρεία θέλησα να δώσω απάντηση στο ερώτημα πώς θα χτίζονται τα σπίτια τα επόμενα χρόνια και πώς θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε στην ανάγκη για τη δημιουργία βιώσιμων κατοικιών, με μικρότερη εξάρτηση από το πετρέλαιο, και φιλικών προς το περιβάλλον».
O κ. Δημήτρης Δημητρακόπολος άρχισε να συλλέγει πληροφορίες και αρχεία για τους τρόπους με τους οποίους κατασκευάζονται τέτοια σπίτια στο εξωτερικό, «στοιχεία τα οποία εφάρμοσα στην κατασκευή του δικού μου σπιτιού στη Μάκρη, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αλεξανδρούπολη», λέει στα «ΝΕΑ».

Με το πείραμα να δημιουργήσει ένα σπίτι που βασίζεται στον βιοκλιματικό σχεδιασμό, ο κ. Δημητρακόπουλος πρωτοπορεί στη Θράκη. Στόχος του; Να συνδέσει την ενεργειακή του αυτάρκεια, η οποία βασίζεται στη χρήση της ηλιακής ενέργειας και των φωτοβολταϊκών συστημάτων, με την παραγωγή βιολογικών προϊόντων, επιλέγοντας με αυτό τον τρόπο να κάνει τις οικολογικές πρακτικές μέρος της καθημερινότητάς του.

«Τα καινούργια σπίτια θα πρέπει να βασίζονται στα κλιματικά δεδομένα της κάθε περιοχής. Για να πετύχω στο πείραμά μου, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να αρχίσω αναλύοντας τις μεθόδους κατασκευής των σπιτιών της Θράκης πριν από χρόνια, όταν δεν υπήρχε το πετρέλαιο και το μπετόν. Ενώ η Θράκη μέχρι και τη δεκαετία του ΄50 διακρινόταν για τους τεχνίτες της που έχτιζαν με πέτρα, σήμερα ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν κάτι γι΄ αυτήν την τεχνική. Το σπίτι όπου μεγάλωσα ήταν φτιαγμένο από “κερπίτσια”, δηλαδή με ξύλα και λάσπη. Το σχέδιο του σπιτιού μου βασίστηκε στη βιβλιογραφία που βρήκα για τους τρόπους με τους οποίους χτίζονταν τα σπίτια στα διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας τα προηγούμενα χρόνια. Σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα που έκανε τον σχεδιασμό προσαρμόσαμε το σπίτι και στα κλιματικά δεδομένα της περιοχής και στον αρχιτεκτονικό ρυθμό των παλιών σπιτιών της Θράκης».

Τα κλιματικά δεδομένα
Η εμπειρία και η γνώση πολλών δεκαετιών ήταν τα «όπλα» του κ. Δημητρακόπουλου για την κατασκευή του σπιτιού. Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός εκμεταλλεύεται τα κλιματικά δεδομένα (προσανατολισμό, παράθυρα, πρόβολους, θερμική μάζα) κάθε περιοχής ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη απόδοση θέρμανσης στο εσωτερικό των κατοικιών.

«Ως προσθήκη σε αυτόν τον σχεδιασμό αποφάσισα να το κάνω και οικολογικό, χρησιμοποιώντας ως υλικά κατασκευής την πέτρα και τα τούβλα, μειώνοντας παράλληλα τη χρήση του τσιμέντου, αποφεύγοντας εντελώς το μπετόν και καταφεύγοντας σε μια σύμμεικτη κατασκευή χρησιμοποιώντας μεταλλικές κολόνες και πατώματα, ενώ τα διαχωριστικά ανάμεσα στο υπόγειο και το υπόλοιπο σπίτι είναι αποκλειστικά ξύλινα, όπως και οι οροφές».

Ο ίδιος τονίζει με ιδιαίτερη ευχαρίστηση ότι είναι ενεργειακά ανεξάρτητος από τη ΔΕΗ, βασιζόμενος στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και συγκεκριμένα στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ανεμογεννήτριας, «ένα υβριδικό σύστημα που καλύπτει όλες τις ενεργειακές μου ανάγκες και δίνει ένα μήνυμα ανεξαρτησίας και ενεργειακής αυτονομίας».

Αλλάζει ο τρόπος ζωής
Πόσο κοστίζει όμως ένα τέτοιο σπίτι και πόσο συμβατό είναι με τις δυνατότητες ενός μέσου πολίτη που θα επιζητήσει την αυτονομία του, ζώντας με αυτάρκεια σε ανάλογο χώρο;

«Ένα σπίτι στο οποίο ζει μία τετραμελής οικογένεια καταναλώνει κατά μέσον όρο δώδεκα κιλοβατώρες ημερησίως, ενώ το συγκεκριμένο σπίτι καταναλώνει μόλις επτά. Αυτό σημαίνει ότι η κατανάλωση ρεύματος είναι περιορισμένη και πως κάνεις οικονομία σε όλα τα επίπεδα, ιδιαίτερα στην ενέργεια. Παράλληλα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι για να ζεστάνω τον χώρο χρησιμοποιώ ένα υβριδικό σύστημα υποδαπέδιας θέρμανσης και το σύστημα που παράγει το ζεστό νερό αποτελείται από 10 ηλιακά πάνελ που ζεσταίνουν το νερό όταν έχει ηλιοφάνεια, ενώ όταν δεν έχει το όλο σύστημα υποβοηθάται από το τζάκι. Το τζάκι λειτουργεί και ως λέβητας ξύλου».

ΟΠΩΣ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50

Το σχέδιο του σπιτιού μου βασίστηκε στους τρόπους με τους οποίους χτίζονταν τα σπίτια τα προηγούμενα χρόνια

Αυτάρκεια και σε είδη διατροφής

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ενδιαφέρουσα πτυχή του πρωτοποριακού αυτού εγχειρήματος είναι ότι όταν έχτιζε το σπίτι, προσπάθησε να συνδέσει την ενεργειακή του αυτονομία με την παραγωγική του αυτάρκεια σε είδη διατροφής που θα καλλιεργούνταν αποκλειστικά με οικολογικές μεθόδους. «Με βάση το μοντέλο των προηγούμενων δεκαετιών πρόσθεσα στη λειτουργία του σπιτιού την οικιακή οικονομία, παράγοντας λάδι και ελιές, συντηρώντας μελίσσια για την παραγωγή μελιού και έναν μεγάλο μπαχτσέ με οπωροφόρα δέντρα, με κηπευτικά όλων των ειδών, μποστάνι με καρπούζια και πεπόνια».

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι ο τρόπος καλλιέργειας στηρίζεται σε οικολογικές μεθόδους της βιολογικής γεωργίας, καθώς για τον ψεκασμό των φυτών του την άνοιξη μαζεύει τσουκνίδες για την παραγωγή τσουκνιδόζουμου κ.λπ.

Στην Ελλάδα σήμερα αυτά τα σπίτια είναι ελάχιστα.

«Είναι μια τρομερή δοκιμασία αν θέλεις να είσαι αυτόνομος, όπως εγώ», λέει ο ίδιος, αφού επιβάλλονται και οι τεχνικές γνώσεις. Θεωρεί όμως ότι αυτές οι προσπάθειες μπορεί να αποτελέσουν πρόκριμα για το μέλλον. «Αρκεί άλλωστε και το 50% των δικών μου τεχνικών για να ζήσεις σε ένα ενεργειακά αυτόνομο σπίτι», ομολογεί ο κ. Δημητρακόπουλος. Επισημαίνει δε ότι μπορεί να είναι ακριβά τα συστήματα θέρμανσης και παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά για όποιον θα μπορούσε να αντέξει αυτήν τη δαπάνη, η απόσβεση γίνεται μέσα σε μία δεκαετία».

ΠΗΓΗ: www.tanea.gr