ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ

Η Σαμοθράκη είναι νησί του Θρακικού Πελάγους. Βρίσκεται στο Βορειοανατολικό τμήμα του Αιγαίου μεταξύ των νησιών Λήμνος, Ίμβρος και Θάσος, και απέχει 24 ναυτικά μίλια από την Αλεξανδρούπολη. Η επιφάνεια του νησιού είναι 178 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ η υψηλότερη κορυφή του έχει υψόμετρο 1.664 μέτρα. Με αυτό το ύψος, η Σαμοθράκη είναι το ψηλότερο ελληνικό νησί -με την εξαίρεση των δύο μεγαλονήσων, της Κρήτης και της Εύβοιας. Το όνομα του βουνού είναι Σάος, αλλά οι ντόπιοι το ονομάζουν «Φεγγάρι» (όπως και την υψηλότερη κορυφή του), καθώς είναι «τόσο ψηλό που κρύβει το φεγγάρι». Εξάλλου, το όνομα του νησιού σημαίνει «ψηλή Θράκη» -από το αρχαιοελληνικό σάμος = υψηλή.

Η Σαμοθράκη υπάγεται διοικητικά στο Νομό Έβρου - αποτελεί το μοναδικό νησί του νομού - και συνιστά την ομώνυμη επαρχία και τον ομώνυμο δήμο. Ο μόνιμος πληθυσμός σύμφωνα με στοιχεία του Δήμου είναι 3.083 κάτοικοι[1]. Μέσω του λιμανιού της Καμαριώτισσας η Σαμοθράκη συνδέεται ακτοπλοϊκά κυρίως με την Αλεξανδρούπολη και δευτερευόντως με την Καβάλα, το Λαύριο καθώς και με άλλα νησιά του Αιγαίου. Η οικονομία της Σαμοθράκης βασίζεται επί το πλείστον στον τουρισμό και την αλιεία.

Η Σαμοθράκη είναι παγκοσμίως γνωστή λόγω του διάσημου αρχαιοελληνικού αγάλματος της Νίκης, το οποίο βρέθηκε το 1863 στο νησί. Το άγαλμα, ύψους 2,75 μέτρων, εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Επιπλέον, στην αρχαιότητα, στο νησί λάμβαναν χώρα τα Καβείρια Μυστήρια, αποκρυφιστικές τελετές που το περιεχόμενο τους δεν έχει διαλευκανθεί απόλυτα μέχρι σήμερα.

Φυσικά χαρακτηριστικά
Η Σαμοθράκη αποτελεί τόπο εξαιρετικού φυσικού κάλλους. Η ιδιαιτερότητα του νησιού οφείλεται στην άγρια παρθένα φύση με τα απότομα βουνά, την πλούσια χλωρίδα και πανίδα, τα δάση με πλατάνια, πεύκα, καστανιές, κέδρους και άλλα δέντρα, τα τρεχούμενα νερά, τους καταρράκτες, τις μικρές λίμνες κατά μήκος των ρεμάτων στις πλαγιές του βουνού - οι ντόπιοι τις ονομάζουν «βάθρες» - και τις πανέμορφες παραλίες. Τα πλατανοδάση κατεβαίνουν ως τις παραλίες της Σαμοθράκης και σχεδόν φτάνουν στην θάλασσα. Το νησί έχει ωοειδές σχήμα, με ακτογραμμή 59 χιλιομέτρων, εκ των οποίων περίπου τα 35 αποτελούν παραλίες, οι περισσότερες από αυτές πετρώδεις. Η θαλάσσια περιοχή γύρω από Σαμοθράκη είναι μια από τις πλουσιότερες σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, όσον αφορά τη θαλάσσια και υποβρύχια ζωή που φιλοξενεί.

Τουρισμός

Παρά τις μοναδικές φυσικές ομορφιές και το εξαιρετικό αρχαιολογικό ενδιαφέρον από όλες τις ιστορικές περιόδους, η τουριστική βιομηχανία στη Σαμοθράκη δεν είναι τόσο ανεπτυγμένη, σε σύγκριση με άλλα ελληνικά νησιά. Αυτό, όμως, το γεγονός αποτελεί ίσως βασική αιτία που το νησί παραμένει παρθένο και διατηρεί το φυσικό του περιβάλλον απρόσβλητο από την αλόγιστη ανάπτυξη που χαρακτηρίζει άλλες περιοχές - και ιδίως νησιά - της Ελλάδας.

Ιστορία

Η Σαμοθράκη δεν είχε ιδιαίτερη πολιτική σημασία στην αρχαιότητα, καθώς δεν διέθετε φυσικό λιμάνι, ωστόσο είχε μεγάλο θρησκευτικό ενδιαφέρον λόγω των Καβειρίων Μυστηρίων. Τα μυστήρια τελούταν στο χώρο του «Ιερού των Μεγάλων Θεών», που αποτελεί τώρα το σημαντικότερο αρχαιολογικό τόπο στο νησί. Λέγεται πως στα Καβείρια Μυστήρια συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι γονείς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος Β' και η Ολυμπιάδα, και πως στο νησί πραγματοποιήθηκε η σύλληψη του μεγάλου στρατηλάτη. Στα Καβείρια Μυστήρια μπορούσαν να πάρουν μέρος ελεύθεροι πολίτες αλλά και δούλοι - σε αντίθεση με τα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου απαγορευόταν η συμμετοχή των δούλων.

Η Σαμοθράκη κατοικήθηκε για πρώτη φορά από τους Πελασγούς και αργότερα από τους Θράκες. Η αρχαία πόλη, η Παλαιόπολη, βρίσκεται στα βόρεια του νησιού, ενώ παραμένουν τα επιβλητικά αρχαία τείχη της, χτισμένα σε Κυκλώπειο ύφος. Στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. το νησί αποικίσθηκε από Έλληνες της Σάμου. Καταλήφθηκε από τους Πέρσες το 508 π.Χ., αλλά αργότερα βρέθηκε κάτω από τον έλεγχο της Αθήνας. Στη συνέχεια και μέχρι το 168 π.Χ. βρισκόταν κάτω από μακεδονική κυριαρχία. Μετά τη Μάχη της Πύδνας η Σαμοθράκη απέκτησε ανεξαρτησία, αλλά το 70 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Βεσπασιανός την ενέταξε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Οι Βυζαντινοί ήταν οι επόμενοι κυρίαρχοι του νησιού μέχρι το 1204, αργότερα ήρθαν οι Ενετοί και μετά η Γενουάτικη οικογένεια των Γκατιλούζι (εξελ. Γατελούζοι) το 1355. Τα Γενουάτικα οχυρά παραμένουν, μάλιστα ο "Πύργος των Γκατιλούζι" αποτελεί ένα ακόμη πολύ σημαντικό μνημείο.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέκτησε τη Σαμοθράκη το 1457 και όταν ο κάτοικοι του νησιού επαναστάτησαν, οι Τούρκοι σκότωσαν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού. Το νησί απελευθερώθηκε οριστικά μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1913 -αν και πέρασε ένα μικρό διάστημα υπό βουλγαρική κατοχή κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οικισμοί της Σαμοθράκης

Θέση στο νομό
Γεωγραφικό Διαμέρισμα Θράκη
Περιφέρεια Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Νομός Έβρου
Αρ. δημ. διαμερισμάτων 1
Επίσημος πληθυσμός 2723 (2001)
Έκταση 177.977 km²
Ταχυδρομικός κώδικας 68002
Τηλεφωνικός κωδικός 25510
Δικτυακός τόπος http://www.samothraki.gr

* Αλώνια
* Άνω Καρυώτες
* Δάφνες
* Ισώματα
* Καμαριώτισσα
* Καστέλι
* Κάτω Καρυώτες
* Κερασιά
* Κοιτάδα
* Λάκωμμα
* Μακρυλιές
* Μνήματα
* Παλαιάπολη
* Περάσματα
* Προφήτης Ηλίας
* Ρεμπουτσάδικα
* Θέρμα
* Ξηροπόταμος
* Παχιά άμμος

Πηγές

Δήμος Σαμοθράκης

Βιβλιογραφία

"Σαμοθράκη: Κόρη του ανέμου". Ειδικό αφιέρωμα περιοδικού Γεωτρόπιο τεύχος 39, σ.70-77 (Ιαν. 2001).

Wikipedia.org