ΝΥΧΤΕΡΙΑ

Νυχτέρια

Εκείνο που θυμούνται με μεγάλη νοσταλγία οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας ήταν τα περίφημα νυχτέρια. Επειδή δεν υπήρχε τότε η τηλεόραση να τους συντροφεύει τα βράδια του χειμώνα, τα νυχτέρια ήταν η καθημερινή τους διασκέδαση.

Οι γυναίκες κυρίως, αλλά και οι άντρες μαζί, μαζεύονταν παρέες-παρέες στα σπίτια και έλεγαν αστεία, πειράζονταν μεταξύ τους, έτρωγαν ψημένα ρεβίθια, κουκιά και πατλάκες που τις έφτιαχναν με το «γκιβγκίρι». Οι γυναίκες έγνεθαν, έπλεκαν κι άκουγαν ιστορίες που έλεγαν οι άντρες. Ηλεκτρικό ρεύμα δεν υπήρχε τότε. (Ο κεντρικός δρόμος και μερικά σπίτια, όμως ηλεκτροφωτίζονταν με ρεύμα από γεννήτρια) και για φως έπαιρναν ένα κονσερβοκούτι, το γέμιζαν με λίπος γουρουνιού και έβαζαν βαμβάκι για φιτίλι, που έκαιγε όσο διαρκούσε το νυχτέρι. Αργότερα χρησιμοποιούσαν γκαζόλαμπες. Ωστόσο, αν και δεν υπήρχαν οι σημερινές ανέσεις, εκείνος ο τρόπος διασκέδασης λένε πως ήταν πολύ καλύτερος από τον σημερινό γιατί υπήρχε ζεστασιά στις σχέσεις τω ανθρώπων και τους έφερνε πιο κοντά.

Πηγη: Δήμος Βύσσας