Υπάγονταν διοικητικά στο Βιλαέτι και Σαντζάκι Αδριανουπόλεως, έδρα του ομώνυμου Καζ
ά και εκκλησιαστικά υπάγονταν στη Μητρόπολη Ηρακλείας. Το όνομα του χωριού προήλθε από τη γειτονική γέφυρα του Εργίνη ποταμού μήκους 1.250 μέτρων που θεμελιώθηκε από το Σουλτάνο Μουράτ Β’ το 1423 κα ολοκληρώθηκε το 1443.
Πλάτος γέφυρας 5,5 μέτρων 174 θόλους, τόξα. Οι εργάτες της γέφυρας ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της πόλης.
Το 1873 υπήρχαν 1000 κάτοικοι και ένα σχολείο με 70 μαθητές και ένα δάσκαλο Το 1904 είχε 1.250 κατοίκους. Οι κάτοικοι της ασχολούνταν με το εμπόριο και είχαν αναπτύξει εμπορικές επαφές με το Ιντζέκιοϊ, τη Ραιδεστό, τα Μάλγαρα κα. Λόγω της σιδηροδρομικής σύνδεσης με την Κωνσταντινούπολη και την Αδριανούπολη και Αλεξανδρούπολη, οι δύο γειτονικές πόλεις της Κεσσάνης και των Μαλγάρων που στερούντουσαν της συνδέσεως διοχέτευαν τα προϊόντα τους μέσω αυτής. Στις αρχές του 20ου αιώνα λειτουργούσαν μια Αστική Σχολή εξατάξια με 114 μαθητές και 4 δασκάλους και ένα Παρθεναγωγείο πεντατάξιο με 3 δασκάλες και 90 μαθήτριες. Το 1904 τα εκπαιδευτήρια αυτά ονομάστηκαν Λαμπαδ
άρεια προς τιμήν του ευεργέτη Α.Ν. Λαμπαδαρίδη που βρισκόταν στο Κάιρο. Στη λειτουργία των σχολείων συνεισέφερε επίσης και η Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα Κωνσταντινούπολης με ένα ποσό από το Ζαφειροπούλειο κληροδότημα. Κοζαρίδης 85.
Στη Μακρά Γέφυρα υπήρχε η Εκκλησία του Τιμίου Ιωάννου του Προδρόμου που κτίστηκε το 1875. Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου οι κάτοικοι του Ουζούν Κιοπρού που αποτελούσαν ένα συμπαγές ελληνικό στοιχείο αναγκάστηκαν να εκπατριστούν και να μεταβούν στις παράλιες ελληνικές της Ραιδεστού,της Ηράκλειας, της Καλλιπόλεως κ.α. Την περίοδο 1918-1920 άρχισε και η παλιννόστηση των κατοίκων που συναντούσαν όμως πολλά προβλήματα και δυσκολίες.
ά και εκκλησιαστικά υπάγονταν στη Μητρόπολη Ηρακλείας. Το όνομα του χωριού προήλθε από τη γειτονική γέφυρα του Εργίνη ποταμού μήκους 1.250 μέτρων που θεμελιώθηκε από το Σουλτάνο Μουράτ Β’ το 1423 κα ολοκληρώθηκε το 1443.Πλάτος γέφυρας 5,5 μέτρων 174 θόλους, τόξα. Οι εργάτες της γέφυρας ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της πόλης.
Το 1873 υπήρχαν 1000 κάτοικοι και ένα σχολείο με 70 μαθητές και ένα δάσκαλο Το 1904 είχε 1.250 κατοίκους. Οι κάτοικοι της ασχολούνταν με το εμπόριο και είχαν αναπτύξει εμπορικές επαφές με το Ιντζέκιοϊ, τη Ραιδεστό, τα Μάλγαρα κα. Λόγω της σιδηροδρομικής σύνδεσης με την Κωνσταντινούπολη και την Αδριανούπολη και Αλεξανδρούπολη, οι δύο γειτονικές πόλεις της Κεσσάνης και των Μαλγάρων που στερούντουσαν της συνδέσεως διοχέτευαν τα προϊόντα τους μέσω αυτής. Στις αρχές του 20ου αιώνα λειτουργούσαν μια Αστική Σχολή εξατάξια με 114 μαθητές και 4 δασκάλους και ένα Παρθεναγωγείο πεντατάξιο με 3 δασκάλες και 90 μαθήτριες. Το 1904 τα εκπαιδευτήρια αυτά ονομάστηκαν Λαμπαδ
άρεια προς τιμήν του ευεργέτη Α.Ν. Λαμπαδαρίδη που βρισκόταν στο Κάιρο. Στη λειτουργία των σχολείων συνεισέφερε επίσης και η Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα Κωνσταντινούπολης με ένα ποσό από το Ζαφειροπούλειο κληροδότημα. Κοζαρίδης 85. Στη Μακρά Γέφυρα υπήρχε η Εκκλησία του Τιμίου Ιωάννου του Προδρόμου που κτίστηκε το 1875. Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου οι κάτοικοι του Ουζούν Κιοπρού που αποτελούσαν ένα συμπαγές ελληνικό στοιχείο αναγκάστηκαν να εκπατριστούν και να μεταβούν στις παράλιες ελληνικές της Ραιδεστού,της Ηράκλειας, της Καλλιπόλεως κ.α. Την περίοδο 1918-1920 άρχισε και η παλιννόστηση των κατοίκων που συναντούσαν όμως πολλά προβλήματα και δυσκολίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου