Τουλάχιστον τρεις γλύπτες διεκδικούν την πατρότητα του θαυμάσιου αυτού έργού:ο Παιώνιος από την Μένδη της Ανατολικής Θράκης, ο Σκόπας και. ο Πυθόκριτος από την Λίνδο της Ρόδου ο οποίος έχει και τις περισσότερες πιθανότητες.
Στην Ακρόπολη της Λίνδου πάνω από βράχο, υπάρχει χαραγμένη η πρύμνη του πιο γρήγορου καραβιού της αρχαιότητας της "Τριλόρης", τύπου τρημιολίας. Τα ανάγλυφο έχει πλάτος 4.76 και ύψος 5,5 μ. Στο μεγαλύτερο μέρος τον καραβιού υπάρχει κοίλωμα και βάθρο πάνω στο οποίο βρισκόταν χάλκινο άγαλμα.
Αριστερά υπάρχει χαραγμένη στο βράχο ημικυκλική εξέδρα.
Δίπλα στο καλλιτεχνικό αυτό σύνολο του Ι80 π.Χ. αναγράφεται ότι είναι έργο του Πυθοκρίτου, υιού του Λίνδιου όπως και η Νίκη της Σαμοθράκης.
Το γλυπτό της Νίκης φιλοτεχνήθηκε γύρω στο 190 π.Χ. και ήταν δώρο των Ροδίων, σε ανάμνηση νικηφόρας ναυμαχίας. Το άγαλμα, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, βρισκόταν στο χώρο του Ιερού των Μεγάλων Θεών, νότια του ανοιχτού θεάτρου. Μέσα σε μια τεχνητή λίμνη που σχημάτιζε μια πηγή ήταν η πλώρη ενός πλοίού και πάνω της το μαρμάρινο σκηνικό για τους θεατές του θεάτρου.
Είναι λοιπόν πιθανό ο Πυθόκριτος, μερικά χρόνια αργότερα να θέλησε ν' απεικονίσει το .πρότερο δημιούργημα του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Λινδο.
Στα 1863, ο Γάλλος πρόξενος της Αδριανούπολης, Σαμπουαζώ{Μ. Champuiseaιx) το βρήκε σε πρόχειρη ανασκαφή και το μετέφερε στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Είναι από το Παριανό μάρμαρο και έχει ύψος 2,75 μέτρα.
Αντίγραφό του, μικροτέρων διαστάσεων, βρίσκεται στο Μουσείο της Παλαιάπολης στην Σαμοθράκη.
Η Νίκη της Σαμοθράκης εiναι η μεγαλύτερη ξενητεμένη, του νησιού.Ο 'Ιων Δραγούμης γοητευμένος απ' τη θωριά της έγραψε:
"Η Νίκη πού κάποιος... την είχε στήσει στην υψηλή ακροθα λασσιά, σ' ένα βράχο σrη Σαμοθράκη, κατάντικρα στη Θράκη και στη Μακεδονία, ανέβηκε και στάθηκε στην πλώρη ενός καραβιού και πήρε τις θάλασσες. Άφησε το νησί της και πάει αλλού, μα φεύγοντας έσκυψε το κεφάλι της να μην την αναγνωρίσουν οι άνθρωποι, γιατί το πρόσωπό της ήταν παράξενα λυπημένο πού άφησε το νησί της. ξέχασε όμως να κρύβει τα φτερά της. Λησμόνησε πως τα φορούσε φεύγοντας... Και από τα φτερά της την εγνώρισαν... '
Ενώ ο Γάλλος ποιητής Ρούμπεν Νταριό γράφει:
"Το διάσημο τούτο άyαλμα δεν έχει μάτια και βλέπει. Δεν έχει στόμα και ρίχνει την υπέρτατη κραυγή. Δ εν έχει χέρια και κάνει τη λύρα να δονεί. Κι αγκαλιάζούν το άπειρο τα μαρμάρινα φτερά του ".
Σήμερα χρησιμοποιείται ως έμβλημα της Νομαρχίας 'Εβρου.
Άλλες περιοχές της Σαμοθράκης πού έχούν γίνει ανασκαφές και συνεχίζονται εκτός της Παλιάπολης, είναι ο Βρύχος, η Παναγία Μάνταλ, το Μικρό Βουνί, το Λάκκωμα, η Χώρα, τα Κεραμιδαριά και ο Φονιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου