Μέχρι και πριν μερικές δεκαετίες, τα νεοκλασικά κτίσματα αποτελούσαν το κύριο σώμα της Αλεξ/πολης. Σήμερα σώζονται ελάχιστα, μεταξύ των οποίων το πέτρινο νεοκλασικό της 14ης Μαΐου, αρ. 63, που στεγάζει το Μουσείο, από το διαδικτυακό τόπο του οποίου μεταφέρουμε τις πληροφορίες: Όπως μαρτυρεί η λαξευμένη χρονολογία το σπίτι κτίστηκε το 1899 και αποτέλεσε την εξοχική κατοικία του Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη από την Αδριανούπολη. Η σημαντικότητα της μεγάλης οικογένειας των Αλτιναλμάζηδων είναι προφανής και από όσα γράφει σε έκθεσή του το 1863 προς το Υπουργείο Εξωτερικών ο πρόξενος Α. Δοσκας καθώς αναφερόμενος σε έναν από τους αδελφούς Αλτιναλμάζη τον χαρακτηρίζει ως «τον πλουσιότερο και χαίροντα μεγαλυτέραν επιρροή εις την πόλη μεταξύ των ομογενών». Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι από την ίδια αυτή οικογένεια προήλθε ο πρώτος κατά σειρά δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης, ο οποίος μάλιστα εξελέγη τετράκις από το 1929 έως το 1946. Στη συνέχεια το οίκημα πουλήθηκε από τη χήρα του Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη, Ζηνοβία το 1937 βάσει προικοσυμφώνου στον παππού της Χρυσούλας Βασιλείου Ζαφειριάδου από το Ορταξί στην οποία και παραχωρήθηκε ως προίκα. Ο γάμος της τελευταίας με τον δικηγόρο Γρηγόριο Χρυσοστόμου από τη Σαμοθράκη έδωσε στο οίκημα νέα αίγλη καθώς ο Χρυσοστόμου διετέλεσε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας αποδίδοντας επιπλέον τιμή στο σπίτι και στην οικογένειά του να φιλοξενήσει το Σοφοκλή Βενιζέλο.
Στη συνέχεια το οίκημα νοικιάστηκε και αποκαταστάθηκε από την Αγγέλα Γιαννακίδου το 1998 αποκτώντας μια καινούργια ζωή και έναν νέο σημαντικό σκοπό από τη στιγμή που στεγάζει μια ανεκτίμητη λαογραφική συλλογή αποτέλεσμα της προσωπικής ερευνητικής δουλειάς και οράματος της ιδίας της Αγγέλας Γιαννακίδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου